Áfram!
Áfram!

Það hvín
og þú stendur
nærri því láréttur
úti á stétt

Áfram!
Áfram!

Það hvín
og smáfuglarnir
fjúka ræfilslegir
út á haf

Áfram!
Áfram!

Það hvín
og moldin
þyrlast upp
í augun á þér

Áfram!
Áfram!

Það hvín
en samt lekur áin letilega
sinn vanalega veg
og virðist ekkert taka eftir
ytri aðstæðum.