Áfram!
Áfram!
Það hvín
og þú stendur
nærri því láréttur
úti á stétt
Áfram!
Áfram!
Það hvín
og smáfuglarnir
fjúka ræfilslegir
út á haf
Áfram!
Áfram!
Það hvín
og moldin
þyrlast upp
í augun á þér
Áfram!
Áfram!
Það hvín
en samt lekur áin letilega
sinn vanalega veg
og virðist ekkert taka eftir
ytri aðstæðum.