Með þungum hug telpan situr
á ströndinni þar sem þú varst áður
grátandi í eilífri þögninni
Bíðandi eftir því sem aldrei kemur

Hún starir á tómið í gegnum tárin
en finnur sig ekki heldur þar

Telpan grætur sárum tárum
að jafnvel englana síður í hjartað
Enginn svona lagað getur skilið
og ekkert er til að græða sárin

Hún starir í tómið í gegnum tárin
En jafnvel ekkert er að finna þar

Með augun vot, telpan situr
á ströndinni þar sem þið voruð áður
alein í eilífri þögninni
Bíðandi eftir svörum sem aldrei koma

svolítið gamalt. samið rétt eftir að fyrrverandi lést, blessuð sé minning hans