þau ljóð sem koma beint frá hjartanu eru yfirleitt lang best…orð sem hafa verið á sveimi kannski í hausnum á manni í þó nokkurn tíma og skrifa sig einhvern veginn sjálf niður….gagnrýni þýðir mjög góður lestur og ég les alltaf ljóðin þín vel…þó svo að þú fáir ekki alltaf góða dóma fyrir það sem þú ert að gera frá mér þá finnst mér hæpið og hálfniðurlægjandi að kalla það lélégan eða slæman dóm og gagnrýni þegar það er sett út á eitthvað hjá manni….er þessi gagnrýni eitthvað meira alvöru af því að hún er jákvæð!?….ég ætla mér ekki að vera gagnrýnandi, en mér finnst gaman að hjálpa fólki að því marki sem ég get….ritað mál er eins og á, það flæðir fram á pappírinn, stundum í flúðum og fossum en stundum eins og lygn breiða, maður þarf bara að læra að forðast hætturnar….það lærir maður með því að æfa sig og reyna aftur og aftur og aftur og aftur, þangað til að þetta fer að koma af sjálfu sér….sem beutr fer á ég enn langt í land og get þess vegna haldið áfram að læra, hvort heldur sem af ykkur, þér og hinum hugurunum, eða af gömlu meisturunum….