Síðustu geislar
hungangslitaðrar sólarinnar
sveipa göngu þína
draumkenndum blæ
þú gengur um
iðagræna velli
og lítur hrungjörn laufblöð
sem líf þitt hefur verið rist á
og aðeins í
skini mánans
getur þú lesið þær rúnir
eitt haustlitað lauf
berst til þín
með rólegum, rökum
andardrætti sumarsins
þú lítur niður
á laufið
milli fingra þér
og gerir þér grein fyrir því
að einhvern veginn hefur það
alltaf verið þa