Einmana lík bíður

þú ert ekki lifandi
þú ert bara lík að drepa tímann
þú hefur drekkt trúnni
Í hafi efans sem líður áfram
Endalaust eins og líf þitt
nýtur efans um að vera lifandi

þú ert ekki lifandi
þú ert bara stytta samfélagsins sem þú býrð í
þú hefur gleymt ástinni
Á stað þar sem enginn hefur lært að elska
Stutt, svo stutt er þangað
En þú kemst samt ekki alla leið

þú ert ekki lifandi
þú ert bara spegill þess sem þú hefur lært
þú hefur týnt minningunum
Í rigningu tilfinninga sem hellist yfir þig
þú ert gegndrepa
En samt ekki blautur

þú ert ekki lifandi
þú ert bara ómur þeirra orða sem þú segir
þú hefur selt sálina
Hæstbjóðenda gegn vægu gjaldi algleymisins
þú ert sæll
En samt ekki ánægður

þú ert ekki lifandi
þú ert bara skuggi minn að degi til
þú hefur svikið hamingjuna
Fyrir gjald sem nemur þrátíu silfurpeningum
þú ert ríkur
En átt samt ekkert

þú ert ekki lifandi
Í eiginlegri merkingu þeirra orða
þú hefur svo margt
En þú hefur svikið sjálfan þig tryggðum
þú ert ekki lifandi
þú ert bara að drepa tímann