Ljósgeislinn minn, ljósið í tilveru minni,
ég þarf að kveðja, ég fer að sinni,
ekki halda að ég elski þig ei lengur,
þú ert bara ungur, lítill saklaus drengur,
en ég verð að fara, að yfirgefa þig,
í þetta skipti fyrir engann nema mig,
ekki gráta, ekki gráta í þinni sorg,
ég er ánægð núna, í minni eigin borg,
ekki vera leiður, þú veist að ég er hjá þér,
ég yfirgaf þig aldrei þannig, þú ert ennþá hjá mér,
bara eina hugsun, og ég er komin aftur,
er hann ekki yndislegur, þessi dýrðarinnar kraftur,
mundu bara að Guð mun aldrei, aldrei gera þér þetta,
hann fylgir þér alltaf, niður fjöll og hæstu kletta,
ekki hugsa um það slæma, heldur vertu hjá ástinni,
og mundu bara að aldrei afneita ást minni,
því þó ég hafi fallið, í lífsins þungu þraut,
þá er ég hérna, á himnum, komin á rétta braut.