þetta er ljóð eftir mig og vin minn Ómar sem fjallar um geðveiki.

Litla röddin.

Ég fann fyrir orminum,
hann skröltir í gorminm.
Hví er hann bleikur?
Ég held hann sé veikur.

Rauða ljósið..
komdu inní fjósið.
aðeins fyrirboði,
með ógeðslegu soði.

Þrjár stelpur
ljótur leppur
ofaní koki
sefur í roki

þannig leið desember
ég gubbaði í október
en leitaði ekki til læknis
við hoppuðum til skiptis

það var annað áfallið
og sjöunda ákallið
var ég að deyja?
leyndarmálin þegja

minn rammi útí heiminn
ég flýg útí geiminn
en ég er alveg kjur
hér geri ég smáskil.

ég geng útí móa
og lífinu ég lóga
geðveikin er á enda
á dauðans ljósi ég tendra.
Of all the gin joints in all the towns in all the world.. She walks into mine