VÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Þetta var SVO fallegt og sorglegt!!! Þú tókst endurtekningarnar, myndmálið, rímið (sem kom inn á milli) og settir það í skotheldan búning hrollvekjandi sorgarljóðs!!!!
Fjöllin, bærinn (sem ég ímynda mér sem lítið þorp undir fjallshlíð með trjám, læk, myllu og litlum húsum… (hehehe… LOTR-áhrifin aftur ;þ)) og fólkið sem brosir en daprast svo… ég sé þetta svo fyrir mér að ég er þegar farinn að kalla bæinn með nafni, fjöllin eru svipuð og í ævintýrunum, maðurinn liggur andvana á köldum veginum, mánaskinið varpar ljósi sínu á örlitla polla og örlítil gjóla lyftir upp hárinu á fórnarlambinu svo að friðsælt en líflaust andlit mannsins birtist mér!!!
Ef þetta er ekki ljóðasnilld… þá veit ég varla hvernig hún er… ;)
Til hamingju ;)

kv. Danni

Sé það þú ert alveg búinn að móta þér eigin stíl hérna…. ;) og það góðan stíl….