mjóleit
mánasigðin
og myrkur allt um kring
rólegar öldurnar
anda að sér fjörunni
en í skóginum þú
litmjúk
mjöllin við fætur þér
marrar við hvert skref
og í litlu rjóðri
lítur þú við
langar heim á ný
í vetrarnaust
hinn víði mar
veiðin bíður úti
að sunnan
skyndilega hvessir
-samt er farið út
er birtir til
að degi á ný
sést enginn úti
rólegar öldurnar
anda að sér fjörunni
og þar liggur þú