Liðna nótt opnaði ég stálhart brjóst mitt
opnaði ótal lása og rykfallnar hirslur
flestir voru stífir
höfðu greinilega aldrei fyrr verið opnaðir

loks fann ég það umvafið barnslegri einlægni
lagði loks mjúkt sláandi hjartað
ofurvarlega í fíngerða lófa þína
leyfði þér að fá lánað

Veit ekki hvenær þú skilar því…

en eftir standa hin fyrstu fingraför
sem engin nær að afmá
hvorki í þessu lífi né því næsta
“True words are never spoken”