þið verðið að afsaka þetta ljó'ð, sem er ekki neitt sérlega vel skrifað enda algjört bull en mér datt ekki annað í hug þar sem ég sit í skólanum og er að hlusta á strákana vera tala um kisur (stelpur).


þvalar hendur þínar snerta mig,
þær þreifa og finna hluti sem aldrei voru ætlaðir þér,
þú horfir líkt og á mig eins og ég hafi verið gerð fyrir þig,
þú segir að ég megi ekki öskra né kveinka mér,
svo rífur þú heitt þitt um að gera mér ei mein,
andlit þitt kemur nær er þú leggst ofan á mig,
þú stríkur mér og segir að það sé gott að við erum ein,
þú biður mig um að vera góð fyrir sig,
ég reyni að losna undan höndum þínum,
þú segir mér að ef ég verði ekki góð þá muntu gera mér meira mein,
ég finn fyrir þér er þú þröngvar þér að lærum mínum,
sársaukin nýstir inn fyrir bein,
þegar þú hefur fengið þitt,
segirðu að ég hafi ekki verið nógu góð,
þú lemur mig og nýtur þess,
þú lemur mig þar til ég er móð,
þar til ég hætti að anda og hjarta mitt ei lengur slær,
þú horfir á lík mitt og ánægjan skín í augum þér,
ég leitaði til þín í von um hlýju en var engu nær,
fjölskylda og vinir nú brátt gleyma mér.