Ég reit líf þitt
og réði litunum
á fötum þínum
eggjaði þig áfram
og ýtti úr vör
svo þú gætir att kappi
aleinn við heiminn

En þó ætíð
er ég þér við hlið
styð þig stolt
og yfir hæstu hæðirnar
ég held þér
í örmum mínum
og hlífi.

-
Ég setti mig í fótspor móður minnar en ljóðið er líka tileinkað umhyggjusömum foreldrum hvar sem er.
—–