HIV og Afríka

Í Afríku ríkir fár og hungur,
þar er enginn leikur að vera ungur.
En mennirnir þar eru sko alls engar gungur,
þeir veiða ljón og skera úr þeim tungur.

Þar er eigi gaman til þess að vita,
að börnin í Afríku fá aldrei ætan bita,
engan þar hrjáir offita
og daglegt vandamál er skita.

Svo til að bæta svörtu ofaná grátt
át fólkið apakjötið hrátt.
Síðan fengu sér flestir drátt,
er nú fólkið frekar fátt.

Í Afríku er enginn fullorðinn lengur,
aðeins gamall maður ellegar ungur drengur.
Til lengdar þetta ástand ekki gengur,
og í Afríku verður enginn mannfengur.

Í Afríku er lífið að fjara út,
Guð hefur rekið á það endahnút.
Við þerrum tárin með vasaklút,
og göngum í burtu, niðurlút.

JohnnyB

——–

Þetta ljóð samdi ég í vetur þegar það var í gangi einhver ljóðasamkeppni fyrir grunnskólanema þar sem yrkisefnið átti að vera alnæmi og ég. Upprunalega ætlaði ég ekki að vera með en síðan datt mér bara allt í einu eitt erindið í hug (4. minnir mig) og restin kom bara svona smátt og smátt, ljóðið er skrifað á eina blaðsíðu í stærðfræðibókinni minni :) Ég fór svolítið útfyrir það sem átti að yrkja um en sendi ljóðið engu að síður inn. Ég heyrði aldrei meir af keppninni (þrátt fyrir að vera í nemendaráði) og ég held að hún hafi bara dáið eða eitthvað!

Ps. HIV veiran barst í menn eins og talað er um í þriðja erindi, þetta er ekki bara bull í mér, og já, orðið mannfengur í 4. erindi er nýyrði sem ég samdi :)