Sniðugt ljóð.


EF ÞETTA VERÐUR ÞURKAÐ ÚT ÞÁ….

það er athyglisverð afstaðan ungskáldanna til ljóðformsins

hér þjónar rím engum tilgangi - það skapar ekki eftirvæntingu

þegar s er notaður sem ljóðstafur og eftirfarandi stafir á eftir k l m n p t verða fylgistafir að vera þeir sömu - annað hljómar ávallt illa - sbr. fyrstu tvær línurnar hér

í þessu samhengi er undarlegt að tala um að bál sé krefjandi - þetta er ekki gott líkingamál þótt ástaratlot geti verið krefjandi er þetta ekki leiðin til að koma því á framfæri

ó svo kátt í sjöttu línu er til lýta - þarfnast lagfæringar

7da lína er rangstuðluð - hægt er að laga það með úrfellingu og lítur það þá þannig út:
munnur minn titraði er erti' hann tungan hál

hérna er þríliðum beitt sem er greinilega ekki á færi höfundar enn sem komið er þótt ljóst sé að hann kann smávegis fyrir sér sem og sést á efnisflæði ljóðsins

of mikill munur er á atkvæðafjölda milli lína að ljóðið verður illt til yfirlesturs og rímið fellur í skuggan af þeim sökum

johnson