Í rökkrinu sveima yfir rústir dags,
rek hræætur á flótta
og í örmum hins eilífa sólarlags
einskis kenni ég ótta.

Á ókunnum tíma, á ókunnum stað
öðlast hef ég rætur.
Öll mín saga er óskrifað blað
í augum komandi nætur.
Gríptu karfann!