Ef ég gæti sofið aðeins lengur
og slefað meir'í lakið.
Væri ég glaður lítill drengur
sem enginn gæti vakið,
myndi þá ung og fögur dama
dansa í draumaheimi,
með brosi blíðu myndi lama
hjarta mitt er ég dreymi.
En líður hún af vegi
í hvert sinn sem ég vakna
og með hverjum vakanda degi
ég hennar sárt sakna.
Kíkið endilega á síðuna mína www.folk.is/nixey