Borast fingurnir í stýrurnar
í augunum sem bora áfram sínum taugaboðum
að baki heilans
sem vaknar loks og rennir niður sýningartjaldinu.
Sýningarvélin fer hikstandi í gang
og varpar á rykugt tjaldið mynd af hvítum vegg
einni mynd og litlu borði út í horni.
Áhorfandinn fylgist þreyttur með er hann stendur upp
og gengur hægt um kvikmyndasalinn
að næstu dyrum og opnar fram í stofu.
—–