Þetta er ekkert rosalegt ljóð en ég ákvað að senda það inn til gamans. Það er frekar stutt ljóð og samdi ég það eiginlega í huganum og skrifaði það síðan inn í tölvuna bara til þess að eiga það. En allavega, þið sem hafa sent inn fjölda ljóða og teljið ykkur góð í ljóðagerð ekkert fara að setja eitthvað mikið út á þetta þó ykkur finnst þetta ekkert voðalega gott ljóð hjá mér. En hér er allavega ljóðið.

Úti fellur fönn
freklega þau þeytast niður.
Sagan er þó sönn
þótt þetta sé leiðinlegur siður.