Æskuvinur ei lítur mig á
Hvað varð um vinskapinn góða
Ég við það felli næstum tár
því við áttum stundir góðar

Í leik og gleði
sem og grát og blóði
þá stóðum við alltaf saman
en svo ég burt flutti

Fyrst kom ég reglulega
í litla bæinn þinn
Þetta voru góðir tíma
og ég sakna þeirra mikið

Nú höfum við elst
og leiðir skilt okkur að
en eitt máttu vita
og það er að þú munt alltaf vinur vera
"All we have to decide is what we do with the time that is given to us"