Ég er algjört skúffuskáld og sýni yfirleitt engum ljóðin mín. Þetta samdi ég í mikilli ástarsorg yfir mínum fyrrverandi sem ég er reyndar löngu búin að komast yfir. Eins og þið sjáið var ég undir áhrifum Eddukvæða enda nýbúin að lesa þau þegar ég skrifaði þetta :-)

Vitiða þér
valskepnir
grætur grepps brúðr?
Harmar mær
hennar angan
hlýrat Hlínar gulli.

Calliope

P.S. Ef þið skiljið ekki orðin er ykkur velkomið að krefjast útskýringa :-)