Ég get ekki skrifað löng ljóð
sökum þess hvað ég er oftast tóm af tilfinningum
og þegar þær koma
(hún er þó ofast ein og heitir víst sorg,
ég er ekki alveg klár á hvað hún er)
gríp ég þær glóðvolgar
og þvinga þær til að setja orð á blað
þegar ég hef skrifað nokkrar línur
verða þær uppiskroppa
með tilfinningar eins og ég
og þá sitjum við oft báðar
sorgin (sem ég kann samt ekki almennileg skil á)
og ég
sorgmæddar yfir tilfinningaleysinu