Hugsun bakvið blæktan væng,
þér skal ég ei gleyma,
undir sæng skal ég þig geyma,
undir orðróm Hadesar heima.

Lengi hef ég unað þér,
kannski ekki lengur,
hugsun blaktir sjó og væng,
undir þinni stóru sæng.

Í örvæntingu gríp ég þig,
undan heljar örmum,
hugsun blaktir en í hæng,
er ég er undir verndarvæng.