Hann stóð við borðið og öskraði þangað til hann varð hás(af ást).

Hún sat við borðið lét allt dynja á sér þangað til að hjartað molnaði(af ást)

Hann sast á gólfið sorgin flögraði ásamt eftirsjá allt i kringum
hann og kitlaði hann í augun,hann grét(af ást).

Hún reyndi að hlaupa aftur til hans eftir stíg brostinna hjarta enn hrasaði aftur og aftur hjartað marðist(af ást)

Það hefur setið og horft uppá sömu hjörtun bresta aftur og aftur,þraukaði í gegnum það allt(af ást)
tjáningu minni er hér með lokið!