Er ég sit hér inni og hugsa minn gang
þá hugsar maður um sjóinn og dálítið þang
er berst eftir fjörum,öldum og sjó
og heimurinn hvítur er af snjó.

Er ég sit hér inn og drekk hér drykk
er annars staðar í veröldinni
fólk er á sér ei hús,
og myndi vilja þann drykk
er ég hef hér í hendi mér.

Sé ég í sjónvarpinu sýnir af löndum
er berjast við hvort annað vegna
ólægðar öldu,
Guð,því geta allir ei verið sáttir?