Úbbs, kunngulegur er ekki fallegt. En já, þetta er vægast sagt stórmerkileg saga sem ég fann mig knúna til að segja. Daðraði við örsögupælinguna en komst að þeirri niðurstöðu að sem slík kæmist hún líklega ekki fyrir augu annarra svo ljóðið varð úr. Takk fyrir mig ;)

Að sjálfsögðu er auka ‘var’ í fyrstu línunni, hitt er bara innsláttarvilla, ég fer betur yfir dótið mitt í framtíðinni. Ég veit ekki hvort ég ætti eitthvað að vinna betur úr þessu efni. Þ.e.a.s. að ég veit ekki hvort efniviðurinn er þess virði að úr honum sé unnið, því það er hætt við að ég myndi bara freistast til að segja meira (enda ansi margt í þessari sögu sem væri gaman að segja) og það er ekki góð hugmynd.

Mig langaði að koma þeim hlutum sem koma fram í þessu ljóði að og ætlunin var jú að fyrir utanaðkomandi væri þetta næstum því lubbískt, þótt ég hafi alls ekki haft B. í huga heldur var hugsunin hjá mér svipuð og þessi punchline-a hugsun hans. Annars var þetta mjög góð umsögn hjá þér, ég veit ekki hvort ég melti þetta eitthvað, alveg eins líklegt að ég leyfi því bara að standa eins og það er enda ekki efni í ódauðlegt meistaraverk…