Ég sé þig í fjarskanum
umvafinn möguleika
eins og mjúkum, þykkum kasmírfrakka
með fullt af spennandi vösum,
skrýtnum hnöppum og sniðugum smellum

Þegar þú færist nær
klæjar mig í fingurna
eftir að gramsa í þessarri yfirhöfn og sjá
hvaða ókönnuðu gersemar þess sem enn er ekki orðið
og minjar þess sem þegar er
leynast þar í felum

Mig langar að leggja kinnina
við mjúkt og hlýtt efnið
og rekja slóð þína um lífið
eftir angan þeirra staða
sem hugur þinn og hjarta hafa dvalið

En þegar við mætumst
lít ég undan
vef þétt að mér rauðri flauelskápu
og geng framhjá án þess að brosa
því ég vil ekki leyfa þér
að fara gegnum vasana mína