Hugur minn er rotnandi maðkahrúga
Meðal skordýranna þrífst ég best
Martraðirnar engan endi taka
Ég brenni svo sofið geti rótt

Það hleðst upp hægt en örugglega
Þar til stífluna tekur að bresta
Sjúkleiki flæðir um huga minn
Ég brenni til að hreinsa mína sál

Einsemdin er að ganga af mér dauðum
Upptekinn er af aðeins sjálfum mér
Með aldrinum kelur svo hjartað
Ég brenni til að halda á mér hita