Eg hugsa, eg man
mig sortnar fyrir augum
mig svimar
af ad fylgja minum fortidardraugum
Eg reyni ad sofa
reyni ad gleyma
en myrkrid vekur mig
er eg byrja ad dreyma

Eg græt
medan adrir hlæja
eg øskra ut tomid
bid vindinn ad lægja
Eg tyni mer i dansinum
straumidu lidina tima
eg se enga astædu
en reyni to ad kima

Timarnir breytast
haustid kælir sumaryl
en eg er alltaf vetur
kalinn um arabil
Fortidin stækkar og eflist
djupt i hjarta mer
tar min safnast saman
a stad sem engin ser

Er eg glatadur?
Er eg dainn?
kanski er best eg hverfi
-eitthvad ut i blainn
ad hleypa ut blodi minu
sædi minu sa
yfirgefa hid lidna
opna augun og sja.