Ég vil leyfa mér að mótmæla því að svona kveðskapur sé samþykktur. Vil biðja um mun vandaðri vinnubrögð, það er til nóg af frambærilegum hugaskáldum. Og til að forðast ásakanir um órökstudda gagnrýni, skal ég taka eftirfarandi dæmi um það sem er athugavert við þetta ljóð (þar sem ég nenni ómögulega að fara í gegnum það allt): Hrynjandinni er stórlega ábótavant, rímið er á stundum kolrangt (sbr. aftur-aftur og sigurinn-auðurinn), það er einkennileg vöntun á nafnháttarmerkjum, orðaröð er út í hött en skýrasta dæmið um það er kannski línan þér ég mig (!!) leyfi ekki að skjóta og síðast en ekki síst þá er málfræðin alls ekki til fyrirmyndar, sbr. bíður þér og vona að þú finnur. Gaman væri að sjá stjórnendur gera svolítið meiri kröfur, það þýðir líka að við sem sendum inn greinar verðum kröfuharðari við okkur sjálf.