Dregur hugann yfir hlíð
hjartans óskin undur blíð
Vongóður vann
villtur þó fann
Veginn heim í vetrarhríð.

Um óravegu oft ég rann
eldur í æðum mínu brann.
Engum ég trúði
og oft þá flúði.
Uns friðinn minn fann
Gríptu karfann!