Sko þetta ljóð er um þegar hörðustu fíklar fæða börn, þ.e.a.s. eru í harðri neyslu þegar stúlkan fæðir barnið og barnið er dáið þegar það kemur út, þetta gerist og mig langaði að yrkja um sorgina. Átti upphaflega að vera dauðarokkstexti en þetta snerist einhvernveginn í höndunum á mér.

Stillborn:

When she came into this world of sorrow,
she did not see, did not breath.
The steps into this world, were to heavy for her to take.
Brought into a world of addicts, she was not like them.
So Pure and so beautiful.
Gladly but sadly she left this world of madness without a goodbye.
Her Soul is now in the hands of the Angels,
yet holding the scars of missing the chance to Live.