Smá tilraun;)

Þitt ljós er slokknað,
þinn andi farinn,
þínar hendur skapa ekkert meir.
Þín orð nú þögnuð,
þínir dagar flognir,
þín minning út þó aldrei deyr.

Það er sárt að hugsa.
það er sárt að muna.
Þú framkallar í augum mínum tár.
Þú skildir eftir sorgir
og gleðistundir líka.
Skildir eftir í hjarta mér opið sár.
Það er sárt að vakna
hvern dag í tómi,
vitandi að þú ert ekki hér.
En þú ert hjá Guði,
í Himnaríki,
og ég veit að allt er gott hjá þér.

Einhverntíman seinna
sjáumst við aftur.
Ég mun þín sakna þangað til.
Lífið heldur áfram
þó að þú sért farinn,
en ekkert brúar þetta bil
sem hefur myndast,
milli mín og heimsins,
ég verð aldrei einsog áður fyrr,
því þú ert dáinn,
að eilífu horfinn.
Ég vildi að þú hefðir verið kyrr.

Þitt ljós er slokknað,
þinn andi farinn,
þínar hendur skapa ekkert meir.
Þín orð nú þögnuð,
þínir dagar flognir,
þín minning út þó aldrei deyr.