Surningin var hvort
það væri til.

Það bjó djúpt
í böndum
og barðist við að sleppa.

Vatt sér og þandi sig
í vonlausri viðleitni
að fá að fæðast.

Og ég brosi
og hristi hár mitt
eins og af tilviljun
yfir augun.

Og hata það.
Í meinum var hún fegurst allra systra minna. Rebekka 2002.