Um stund þá gekk ég og heyrði þar hróp,
hróp frá mínum versta óvin..
Ég vissi vel hvað væri að fara að ske..
Ég gekk að honum og spurði..
?Hvað er málið, hvað viltu nú, láttu mig bara í friði ég veit alveg hvað er að ske?!
Hann pírði saman augun og geiflaði sig um stund,
leit inní augun mín..
Hvað var hann að kanna?
Svo spurði hann mig..
?Hvað er málið? Hvað vil ég nú? Láta þig í friði..? Ég ætlaði að spurja hvað klukkan sé??
Eins manns rusl er annars manns fjársjóður…