Ég horfi
inn í þögult
hjarta þitt.

Einmana og sært
bíður það aflausnar
sorgarinnar.

Dagarnir líða
hver af öðrum
í tilgangslausu tómi.

Hrjúfar hendur tímans
kæfa von þína
hægt og rólega.

Endastöðin nálgast
og friður færist yfir
ásýnd þína,
þú ert loksins kominn heim.



Man ekki hvort þetta ljóð hefur komið inn ….fann það allavega ekki í eldri greinum…SR