Vesen og volæði,
nú virkjar mig,
í strangt og sterkt æði,
já stattu þig,
langa ljúfa bræði
sem læst var í mig.

Sorgin settist fyrir
í sofandi hjarta.
Lostinn læddist yfir
læst hlið sem skarta
engu eilífu fyrir
eitt brostið hjarta.