Ferskur sumarblær þeysir um
ærslafullur
beint í opið flasið á mér.
Ég fæ fiðring í magan
og orðin byrja að para sig saman á blaðinu..
Eitt af öðru stíga þau sinn fyrsta dans,
feimin
valsa framávið um hvíta örkina.

Stefnuleysið uppmálað.
situr hjá,
eilítið undrandi á varamannabekknum
fast í sömu sporum
og veltir því fyrir sér hvert skuli haldið héðan af.