Þín hjartarödd mun ávallt fegurst hljóma
og hefja alla upp sem hún fær sótt
og þinni sálu færa mikinn þrótt
ef þorirðu að láta hana ljóma

Ef sækir á þig tilfinningin tóma
þá treyst þú getur dag sem dimma nótt
þú fundið getur mig og ég kem fljótt
og fylgi þér af öllum mínum sóma

Minnstu þess ef upplifir þú hið slæma
í myrkrinu þínu ógnarsvarta
að alltaf mun leynast þar eitthvað ljós

Hvað sem dynur ég mun þig aldrei dæma
dvalarstað áttu í mínu hjarta
mundu það að eilífu [mæta rós]