Þú undur fagra ágústnótt
ég ennþá um þig dreymi
er inn í tjald þú komst um kvöld
og kysstir mig í leyni.

Þó liðin séu ár og öld
heil eilífð um það bil
þeim kossi og hvarmaljósum tveim
gleymt kann ég ei né vil.

Því leiðir skildu á lífsins braut
þín lá um hafsins strauma
en ég sat heima og bað og beið
í bríma sælla drauma.