fannhvít jörðin
upplýst í myrkrinu,
tunglið sendir geisla sína
til að vísa mér leið,
í gegnum nóttina
sem er svo dimm,
og enn meira dimm í hjarta mér
það er fullt af sárum
sem fengu ekkert grið
til að gróa,
en tunglið vísar mér leið
leiðina þar sem ég get
farið til að sleikja sárin
sem eru svo djúp að ég næ
ekki niður í skurðinn,
en tunglið lýsir inn í hjarta mitt
og gefur sárum mínum
græðandi geisla sem hjálpa
hjarta mínu að græða sig sjálft
og ég lifna við
í hjarta mínu sem
nú er gleði í.