Æðapúls haustsins
slær hraðar í dag.
Litir gleðinnar
falla einn af öðrum
við hvert fótspor mitt.

Laufblöðin svífa svo létt
mynda rauðan dregil
eins og það vilji segja,
hér er ég,lífið sjálft
njóttu mín barn náttúrunnar.

Ég anda að mér ilminum
af móður Jörð.
Skynja visku hennar
strýk moldina,leggst
í hlýjan faðm hennar,sofna.