Þessar milljónir tonna af ljósi
Voru skotnar niður
Nýkomnar úr sjúkraflugi
Þær segjast saklausar
Og á þessari ögurstund sköpunar
Veita þær sérstaka athygli
Á skæðri kastljósasótt
Sem býður upp á ótal möguleika
Á stærð við rútu

En þegar ég lenti í lýðveldi samviskunar
Bjóst ég við suðaustlægri átt
Og auknum neysluhraða
Fyrir alla viðburði og skynjanir
Sem sýnast óendanlegir möguleikar

Hún spennti á hann men sitt
Til að finna rétta líffæraþegann
Við þrúgandi aðstæður
Sem verða æ færri á lífsleiðinni
“spurningin er ekki hvad maður getur… heldur hvað maður gerir!” (Purrkur pillnikk, Einar Örn)