Silfur í auga sigði brennur
skelfing frystir andartak.
Máni nótt og myrkur temur,
magnþrungið leðurblak.
Leggst á manninn langir skuggar,
langtanna vopna skak.

Lekur svarblátt og laust úr æðum
læðist niður vangann þann.
Skímu alla skynjar dofið
skapar gor annan mann.
Nú í myrkri nóttu kveður.
Nýr heimnur mannin fann.