Ég gekk eftir stígnum,
það var myrkur úti,
allt var hljótt,
æeg heyrði bara í vindinum,
hann blés,
mér varð kallt,
hann blés á kinnarnar,
þær roðnuðu,
ég var orðin rauð í framan,
rauð af kulda,
mér var kallt,
þegar ég gekk þarna um,
fann ég fyrir kuldanum,
svífandi um,
reynandi að ná mér,
taka mig með sér burt,
langt í burt frá öllum öðrum,
hann ætlaði að taka mig,
mig eina,
bara mig og draga mig í burt,
langt í burtu.