Ég drukkna í mínum eigin tárum
mér blæðir af sjálfgefnum sárum.
Ég kafna af ógeði í minni eigin ælu.
Geturðu ekki veitt mér eilífa sælu?

Þú gengur burt aleinn
vegurinn virðist þér beinn.
Ef þú ert ánægður með valið,
hvernig getur það þig þá svo kvalið?

Við fjarlægjumst hvort annað
ástina við höfum kannað.
Þetta er búið, við segjum bless.
Afhverju þykjumst við vera ánægð og hress?

Ég lít í augu þín og þú í mín.
Fljúga í burtu öll boð og bönn.
Ástin er hrein og sönn,
hún er svo hlý.
Afhverju getum við ekki verið saman á ný?

Sorgin fer og erum við aftur glöð.
Margir eftir þessu bíða í endalausri röð.
Eftir mikla sorg í hjarta mér.
Mun ég einhvern tímann geta fyrirgefið þér?

Ég er fullvissuð um það
eftir að ástin góðvilja sinn mér kvað
að þráin og ástin saman vinna allt.
Hjarta mitt heitt, ekki lengur kalt.

Ég sef aldrei aftur ein
því ást okkar varð aftur sönn og hrein.