Grein þín hljóðaði svo:
Sorgin á undanhaldi.
Norð-vestan stinningskaldi.
Hugsa þó mikið um þig.
Dalatangi 10 stig.
Bið þess að fá þig á mitt band.
Hlýtt víðast hvar um land.
Veit ég fæ þig á ný.
Á himni verða þó ský.
Verð bara að skrifa það.
Rigning á stöku stað.
Þú varst af himni til mín send.
Éljagangur í grennd.
Ég sofna nú vært og rótt.
Hlýtt í nótt.
“she's the tear that hangs inside my soul forever”. (Buckley).