Í eftirvæntingunni
og trumbuhljóðinu
þrýsti ég sveittum fingrum
að mér

Ég sá þann fyrsta
svipta sig ærunni
Þann næsta
svipta sig vitinu
Þann þriðja
svipta sig lífinu

Og sá fjórði gaf mér auga.
Í meinum var hún fegurst allra systra minna. Rebekka 2002.