Lífsmunstur mitt
er horfið
inní endalausar
saknaðar öldur
sem drekkja
sál minni
í flæðarmálinu.
Hugur minn
fjarlægist raunveruleikann
og ástin týnist
í endaleysinu
þar til dómsdags logar
hafa brennt burt
allar tilfinningar
aðrar en þær
sem ég ber til þín.
Þar til
sá dagur rennur
að ég hætti
að elska þig
mun sál mín kveljast
og grátbæna þig um miskunn.