Ég varð máttlaus af ást
þegar ég sá þig fyrst
Ég varð sem blómstrandi blómi
þegar ég var með þér

Ég var hrædd
þegar ég sá þig stökkva í hafið
Ég var negld við jörðina
þegar ég horfði á þig sökkva til botns

Nú er ég aftur máttlaus
og get ekki stokkið útí
og bjargað þér

þú verður alltaf
á botninum

botni lífs