Verðlítill líkaminn sefur loks þungum draumi
ódýrt hárið kramið saman undir flóknu höfði
hvítþvegnar tennur skýna en hættar að vaxa

bros hennar tattúað inn í bæði heilahvelin
minna mig á falska hamingju á silfurfati
stórskuldug ástin berst fyrir gjaldþroti

örstutt návera hennar
hellir úr gljáandi skálum á viðhvæmt vogarafl
eys glóandi kolum á löngu frosið sprek

skínandi brosið
fæðir öskrandi 14 merkur fiðring í hlýju brjósti

saklaus snertingin
stingur mann grunlausan svo úr blæðir
bíðandi eftir hjúkrun lekur lífið niður ræsið

óbærileg fjarveran
upplýsir hugann um hvaðan það góða í heiminum kemur

umbúðum af einnota fyrstu ástinni fleygðar í ruslið